De garage

Een zeer beknopte en gedeeltelijke weergave van een ontmoeting.

“Dochter”, “dochter”, hoor ik steeds wanneer ik mij op de energie van de klant afstem. Ik ‘voel’ dat haar moeder nog leeft. Het is haar overleden oma die zich voor de klant meldt. Haar oma die als een moeder voor haar is geweest. Oma spreekt over de recente verhuizing van haar dochter en over de Lelietjes-van-dalen (die symbolisch o.a. voor geluk staan) in haar nieuwe tuin. De Lelietjes-van-dalen het geurtje van oma. Vervolgens gaat mijn aandacht naar de auto van de klant. Oma spreekt over een mogelijk gevaar en laat me weten naar welke band gekeken moet worden. Ik ‘voel’ dat de klant op korte termijn naar de garage gaat en dat het niet voor de autobanden is. Ik besluit om te zeggen dat de klant volgens haar oma verstandig aan doet om bij de garage ook naar de autobanden te laten kijken.

Die avond pakt onze dochter haar zoekboek en start met de zoekplaat van de garage. Dit is de zoveelste keer dat op de dag van een ontmoeting onze dochter uit school een tekening meebrengt, een verhaal vertelt of ’s avonds met een boek aankomt dat aansluit bij wat tijdens een ontmoeting aan de orde is gekomen. Kinderen kunnen ook ontvankelijk zijn voor de stem van ‘boven’. Enkele dagen later krijg ik een berichtje. In de band die oma doorgaf heeft de garage een spijker gevonden. Wat een samenwerking, wat een precisie, dankbaar!

Terug naar boven